Katedra w Sandomierzu gotycki kościół wzniesiony (w miejscu wcześniejszego kościoła) z fundacji Kazimierza Wielkiego pomiędzy rokiem 1360 a 1382, kiedy to nastąpiło jej poświęcenie. W połowie XV wieku dobudowano kaplicę mansjonarzy z zakrystią, podczas pożaru w 1656 roku zniszczeniu uległ dach, szczyty zachodnie i znaczna część sklepienia prezbiterium, w latach 1670-74 przebudowano w stylu barokowym fasadę zachodnią oraz dobudowano kruchtę z kolumnowym portalem. Świątynia została częściowo uszkodzona w czasie wojen napoleońskich w 1809 roku, a w drugiej połowie dziewiętnastego wieku kościół regotycyzowano. Wystrój wnętrza barokowy i rokokowy; w prezbiterium znajdują się freski bizantyjsko - ruskie z pierwszej połowy piętnastego wieku (ufundowane przez Władysława Jagiełłę, który wielokrotnie tu gościł), w kaplicy mansjonarskiej polichromia rokokowa wykonana w latach 1770-75. przez Bartłomieja Gołębiowskiego i Mateusza Rejchana, ołtarze z rzeźbami z 1770-73 autorstwa Macieja Polejowskiego. Dzwonnica późnobarokowa wzniesiona w latach 1737-43 W skarbcu katedralnym przechowywane są cenne pamiątki związane z historią.